Płyta

lucyferowa

[link widoczny dla zalogowanych]

Strona Romy przekazała te oto wieści dotyczące płyty.
Szczerze, to jakoś nie czekam na nią z utęsknieniem, nie ekscytuje mnie okrojona wersja a tych bonusów się szczerze obawiam.

lucyferowa

Płyta przesłuchana.
Wrażenia raczej umiarkowane z przewagą na letnie. Nie wzbudziła emocji, nie targnęła sercem żeby zaczęło drżeć.

Boli brak Konfrontacji i JV jako galernika. Pojawia się mignięcie dzikiego Valjeana w Schyl kark, ale ta piosenka w całości jest zdominowana przez wściekłego Javerta.

Właśnie w Konfrontacji, Co czynię(bezpośrednio po wizycie u biskupa) i spotkaniu Javerta w kanałach, Valjan jest ukazany jako człowiek dziki, na którym odcisnęło się piętno galerniczych lat. Na płycie jest li i wyłącznie dobrotliwy papcio, kochający swoją Cosette. Nie podoba mi się to.

Cała płyta jak już wcześniej napisałam jest letnia. Nie można jej całkowicie skreślić, ale też nie będzie słuchana aż do zdarcia.

Plusem jest na pewno dobra słyszalność tekstów, ale to jest także minus bo wreszcie na 100% wiemy o co kaman. Poznajemy wszystkie łamańce językowe, rodzaje wesz, pcheł, burze zmiatające tęcze, gwiazdy w których oczach staje Javert i które siadają na drzewach i cała paletę innego tałatajstwa.

EineHexe

Moje serce nie zaczęło ani drżeć, ani rżeć ;) A mówiąc bardziej serio, płyta z polskich Les Mis zalicza się do tych, które przesłuchuje się raz, bez specjalnych emocji, wyjmuje z odtwarzacza, odkłada na półkę... a pół roku później ta płyta znajduje się w tym samym miejscu, pokryta dziewiczą warstwą kurzu. Z całym szacunkiem dla wszystkich, zaangażowanych w jej tworzenie artystów, ale zaserwowano nam produkt mdły i bez emocji.

Oraz teksty, tu dobrze słyszalne, o czym wspomniała Luc. Zaprawdę powiadam wam, niektóre fragmenty wolałabym słyszeć niewyraźnie, bez rozumienia słów, bo jak je rozumiem to mi słabo. Nie ze szczęścia bynajmniej.