Vampire Diaries - czyli o dwóch braciach wampajerach

Ayesha

W końcu udało mi się oglądnąć!! Odcinek całkiem niezły... Może i były od niego bardziej fajerwerkowe, ale ten też był niezły... Katerina jest dokładnie taką zimną suką jaką powinna być, a jednocześnie została trochę usprawiedliwiona w moich oczach... A jej tekst, że jest "najbezpieczniejszą suką w mieście" (czy jak to szło) bezbłędny!!

A, właśnie, zwracam honor. Miałyście racje: to musi być krew ludzka...

Dejmcio i Rose "trochę" wnerwiający, ale puki się w sobie nie zakochają nie zamierzam się czepiać... (przynajmniej niezbyt).

Pani zbawicielka świata znów powróciła do wnerwiającej strony swej natury. A nowe (nowi, xD) łicze już mnie wnerwiają, a czuję, że będzie gorzej...

Zaś pan zły, co prawda, mocno się popisuje, ale ogólnie "klub panów złych" jest ciekawy...

Ilmariel

Obejrzałam właśnie, a oto wnioski:

1. BARDZO lubię państwa scenarzystów za to, jak poprowadzili wątek Katherine. Mimo, że można bez problemu zrozumieć jej desperackie próby ocalenia życia, to jednak nadal pozostaje wyrachowaną egoistką, dokładnie tak, jak tego od niej oczekuję. Spodziewałam się jednak nieco więcej szczegółów z przeszłości, czegoś sięgającego nieco głębiej niż to, czego poniekąd i tak można było się domyślić. Intryguje mnie natomiast szalenie, jakim sposobem aztecki szaman rzucił klątwę używając krwi europejskiego rodu, skoro najwyraźniej zrobił to w czasach sporo odległych od przybycia Europejczyków do Ameryki, i jeżeli nie jest to duża dziura logiczna, to spodziewam się wyjaśnień.

2. Nie lubię Rose. Coś mi się w niej nie podoba i mam wrażenie, że jej panikarska i tchórzliwa natura przyczyni się do czegoś bardzo niesympatycznego.

3. Damon był... no, Damonem był, po prostu. Postąpił dokładnie tak, jak się tego po nim spodziewałam, znajdując sobie pannę na pocieszenie i udając, że nic mu się nie stało. Bo że się w niej zakochał, to bym nie powiedziała. To raczej typowa dla niego próba przekonania samego siebie, że jest mu wszystko jedno. Ostatecznie jego wyznanie w poprzednim odcinku było ni mniej, ni więcej, tylko pożegnaniem i rezygnacją z prób zdobycia Eleny. Przy okazji mam wrażenie, że przy Rose odkrył z niejakim zdziwieniem, że tym razem ten sposób nie zadziała tak, jak działał przez 150 lat w stosunku do Katherine, co w jego przypadku jest i tak już postępem. Ergo - dalej mi go szkoda, a całej sytuacji nie stawiałabym na równi z wildhornowskim bzykankiem zastępczym.

4. Nie bardzo rozumiem, dlaczego Elena strzela fochy na Stefana i generalnie cały świat. Zrozumiałe, że jest spanikowana, przerażona i bezradna, ale wyżywanie się na ludziach, którzy nic nie zawinili i próbują mimo wszystko znaleźć wyjście z sytuacji wydaje mi się mocno dziwne. Mam nadzieję, że to jednorazowy napad.

5. Bonnie nie będę nawet komentować.

No, to będzie tej psychoanalizy chyba ;)

lucyferowa

Elena mnie chwilami denerwuje, bo ma pretensje do całego świata. Wiem, że ma przerąbane bo wiecznie coś się dzieje, ale Stefan nie jest temu winien. A po Dejmonie nie spodziewałam się niczego innego, pewien procent facetów zapomina o ukochanej w ramionach innej. Nie jest to najwłaściwszy sposób, ale zawsze jakiś. Poza tym widz ma nie zapomnieć, że drugi z braci Salvatore nie jest puchatym kucyponkiem z gwiazdką na dupce :)

Ilmariel

Bo my kochamy jego niepuchatość! ;)

lucyferowa

Ayesha

Leleth

A ja doszłam do wniosku, że mnie nawet nie irytuje to, że Dejm się z kimś przespał (w innym wypadku wykonałabym headdeska, ale cóż...to Dejmon), tylko że zrobił to z Rose. Ta laska jest dla mnie wkurzająca i rozmemłana, rozumiem, że to straszne, ukrywać się przez 500 lat, ale nie cierpię ludzi, którzy tylko się nad sobą użalają i panikują...

Leleth

Leżę właśnie na podłodze i wyję ze śmiechu... :hamster_rofl:

http://www.youtube.com/watch?v=hIWh_ck5UMw&feature=player_embedded
Jest to piosenka napisana i wykonywana przez Matta Davisa, serialowego Zalcego, na cześć zwycięstwa Iana Somerhaldera nad Edłordem w rankingu na najseksowniejszą bestię. Zalcy bardzo ładnie śpiewa i gra na gitarze, a tekst piosenki po prostu wymiata. W skrócie dziękuje za to, że wybraliśmy Iana, jego chłopczyka, który na piękne oczy, bo bez naszego wsparcia na okładce byłby facet, który śmierdzi jak koza.
Zalcy ma +500 do astralności. :hamster_inlove:

Ayesha

O!! To jest boskie!! Czy ktoś mi może wytłumaczyć dlaczego akurat KOZA?

Leleth

Ostatni odcinek ratowali tylko:
a) bracia Salvatorowie, którzy byli słodcy i hirołiczni
b) Matt, który w końcu wrócił i też jest słodki, i bardzo wzruszający, kiedy robi miny smutnego pieska.

Poza tym był to chyba najbardziej debilny odcinek w historii...

Po pierwsze Elena. Brak mi słów, by opisać jej zachowanie, bo jest tak debilne, że opadają ręce, cycki, i co tylko. Zachowuje się jak głupia bicz, kompletnie irracjonalnie, jest hipokrytką z zerową empatią, ma pretensje do całego świata, a jak ktoś chce jej pomóc albo ośmieli się zwrócić uwagę to omal go samym wzrokiem nie zabije. Rozumiem, że jest w trudnej sytuacji, ale nigdy tak nie reagowała i to nie powód do takich zachowań, które zresztą do niczego nie prowadzą, a mogą jedynie pogorszyć bieg wydarzeń. W niczym mi ona nie przypomina dawnej Eleny.

Po drugie jestem rozczarowana, bo Zalcego wciąż było bardzo mało, a w dodatku miał bokserki! Czuję się oszukana...

Po trzecie JerEmo najwyraźniej wraca do swojego emo stajlu i zachowuje się równie debilnie jak siostra, a było już tak dobrze...

Bonnie jak zwykle wkurzająca niemożebnie, dla jej głupoty też słów mi brak, gjenialne zachowanie jej frienda łicza też wywołało u mnie facepalm...

Poza tym, czy, na litość boską, można by przestać omawiać najważniejsze sprawy i urządzać pokazy czarodziejskich mocy publicznie?

I nie wiem, co ma wspólnego globalne ocieplenie z wiatrem, ale może ja jestem nieczuła na ten suptelny humor.

Współczułabym Burakowi, bo dziennik wujka futrzaka był astralnie zniesmaczajaco okropny, ale jest idiotą, to mi przeszło.

Nie wiem, o co chodzi Elajdży, ale zapunktował dzisiaj, chroniąc Elenę, chociaż ta jest taką kompletną idiotką, i będąc bezwzględnym i tajemniczym :D .

Ogólnie odcinek można by o kant tyłka potłuc i nawet Salvatorowie i Matt go nie ratowali, zresztą i tak było ich tak mało... To nie fair fundować coś takiego po trzech tygodniach postu.

Ilmariel

*wchodzi, wyjąc Nienasycony Głód*

Pierwszy raz się czuję rozczarowana, i to w dodatku po tym, jak musiałam znieść trzy tygodnie wampajerycznego postu.

Po pierwsze, stanowczo żądam: oddajcie mi dawną Elenę!!! Ja rozumiem, że z każdego kąta ktoś na nią dybie, ale to, co robi nie jest do niej podobne. Ani bohaterskie, jak jej się najwyraźniej wydaje. Zawsze uwielbiałam Elenę za to, że potrafi w obliczu arcytrudnych sytuacji być normalna, racjonalna, wrażliwa i autentycznie dzielna, przez co dało się ją z całego serca lubić, rozumieć i nawet się poutożsamiać, co rzadko mi się zdarza. A w tej chwili odgrywa męczennicę, w radosnym poważaniu mając to, że wszyscy jak jeden mąż narażają za nią życie, odstawiając za ich plecami jakieś dziwaczne dywersje i na dobrą sprawę narażając ich jeszcze bardziej.

Duet Bonnie - Luca denerwuje mnie samym swym widokiem, przy czym konia z rzędem temu, kto jest w stanie stwierdzić, o co tak w zasadzie chodzi temu kolesiowi, bo właściwie co chwilę sam sobie przeczy, w zależności od tego, obok kogo aktualnie stoi na ekranie. O demonstracjach magicznych mocy na środku zatłoczonego szkolnego podwórka nie chce mi się nawet mówić.

Drażni mnie przeciąganie wątku Tylera. Taaak, zrozumieliśmy, to będzie straszne i on się boi. Możemy przejść dalej?

Co do Jeremy'ego, dochodzę do wniosku, że jestem go w stanie znieść tylko pod warunkiem, że akurat nie jest w nikim zakochany swoją niespełnioną i tragiczną miłością. Żal mi go, bo Bonnie traktuje go paskudnie i do tego z pełnym wyrachowaniem, tylko dlaczego, na bór i jeże jego, on musi natychmiast pchać się przed szereg i lecieć gdzieś strugać bohatera, czytaj: dać się zabić przy pierwszej sposobności?

Odcinek ratowali tylko Salvatorowie, których dla dopełnienia tego obrazu nędzy i rozpaczy było jak na lekarstwo. Damon miał parę bardzo fajnych momentów (podoba mi się, jak stawia Elenę do pionu z jej histerycznego pseudobohaterstwa), a dla Stefana duży plus za przyjęcie na klatę faktu uwięzienia w grobowcu. +10 do klasy i hirołiczności.

Pojawienie się Matta zdecydowanie poprawiło mi humor, on jest zawsze taki uroczy! Tylko czemu tak mało...?

A przekręt bokserkowy to już w ogóle mnie zniesmaczył. Czuję się oszukana i wstrząśnięta! Skandal! Miało być bez...!

*wychodzi, dalej wyjąc Nienasycony Głód*

Ayesha

Cóż, mnie odcinek AŻ TAK jak przedmówczyń nie bolał... Ale to tylko dlatego, że ja chyba nigdy nie zostanę wielką fanką tego serialu...

Za Eleną od początku nie przepadałam, a tu, jak nietrudno się domyślić wnerwiała mnie 10 razy bardziej niż zwykle... Jedynym plusem jej durnowatego zachowania jest to, że Damon mógł wykazać się 10 razy większą sweetaśnością niż zazwyczaj, za co wszyscy go kochamy :hamster_love:

Powiem, że pozytywnie zaskoczył mnie Stefan, zachowując się w pełni jak na wampira przystało!

Wszystkie wątki około-łiczowskie pominę milczeniem, bo po cóż powtarzać to co już zostało powiedziane?

Karolina i piesek też mnie wnerwiali! OK, ona była słodka, ale sam fakt jej przebywania z panem wielce załamanym był wystarczająco cierpienio-genny.... Gościu jest załamany, spoko, ale na "świecie" dzieję się wystarczająco wiele innych "ciekawych" rzeczy więc po cóż to wałkować?

lucyferowa

Wampajery to nie Tru Blut, to jest serial dla młodzieży i nawet sceny erotyczne są markowane i zrobione tak, żeby się domyślić. Więc się nie zdziwiłam, że Zalcy wyszedł na korytarz w gaciach.

Odcinek płaski jak popiersie Tap Madl. Aż mi się nie chce komentować, bo pierwszy raz przewinęłam wątek bo mnie znużył I miałam trzy podejścia do oglądania.