Nasze małe radości i smutki..

lucyferowa

Jestem smutna:( Opanowała mnie jakaś taka przejmująca tęsknota :(:( Poza tym skasowałam mi się skrzynka odbiorcza ze słowem odgórnym i pytaniami do egzaminu :(

Ilmariel

O pytania do egzaminu zawsze można się uśmiechnąć do jakiejś współstudiującej dobrej duszy, ale utraty słowa odgórnego współczuję z całego serca. U mnie też, jak sama wiesz, niewesoło, więc łączę się w bólu. Wytrwamy! :* W końcu po listopadzie będzie grudzień, a w grudniu Krucjata... :)

EineHexe

Łączę się z wami w bólu i zlym samopoczuciu...

Aś

Ja znowu jutro wracam do Nysy... podoba mi się tam, ale dopiero teraz doceniłam jak fajnie przebywa się w domu... a do Częstochowy wrócę dopiero 22 grudnia i mi trochę smutno :(

Leleth

Znowu nie mam netu, i w sumie nie wiem, czy to dobrze, czy źle...

lucyferowa

EineHexe

Źle. Zdecydowanie. Niemanie netu to dopust Boży.

Leleth

Źle, bo nie mogę z wami pogadać, ale dobrze, nie lubię być niewolnicą urządzenia :P W końcu jest czas na coś więcej, i oczy się mniej niszczą :D.
Znaczy...mam tak okresowo. Mój brat znowu coś odwalił i matka mu odłączyła w ramach kary, a wraz z nim cierpię i ja.

lucyferowa

Gardło mnie boli i oko... Jestem astralnie nieszczęśliwą jednostką! :(

Leleth

Dziwnie mi, bo zrobiłam coś, czego... właściwie chyba nie mogę powiedzieć że żałuję, ale dumna z tego też być nie mogę. I nie tyle ze względu na siebie, co na innych, bo nie wzięłam pod uwagę wszystkich konsekwencji.
Zrobić głupstwo w samotności a pod publiczkę się różni niepomiernie...
Nikt mi może tego nie wyrzuca, ale najgorsze, że ja mam tę świadomość.
I nie widzę wyjścia z tej sytuacji, jak tylko poczekać, aż mi przejdzie i przyschnie. Kiedyś może będę się z tego śmiała. A może nie, może zawsze mi będzie na głupio na to wspomnienie...
Poza mam fazę przygnębienia, że moje życie jest monotonne i nie robię w nim nic istotnego.
Ech, idę po czekoladę.

I naszła mnie taka refleksja, że tęsknię za świętami bożenarodzeniowymi... Powiem mamie, żeby mi kupiła pod choinkę nowych Nędzników, bo moje wydanie jest ułomne, i misia XD

lucyferowa

Mnie też dzisiaj naszła refleksja. Że nie mam ochoty ciągnąc mojego kierunku, chociaż w czerwcu dostanę dyplom.
Lubie to co robię i co będę robic w przyszłości, ale czuje że woła mnie coś innego.
Mama mówi, że do trzydziestki nie zdecyduje się co tak naprawdę chce robic, i że boi się o moją przyszłośc.
Mój kierunek nauki nie wyszedł z marzeń z zawodu zawsze chciałam byc historykiem albo pójsc w kierunek bardziej artystyczny. Przez całe życie marzyło mi się aktorstwo, ale stchórzyłam przed egzaminami wstępnymi. Teraz wiem, że jednak nie chciałabym byc aktorką, ale chcę kształcic młodzież pod kątem muzycznym, chciałabym umożliwic im rozwijanie umiejętności muzycznych i aktorskich,ale nie w wielkich miastach tylko tutaj u mnie na prowincji.
Wiem, że mogłabym to pogodzic z tym co teraz robię, ale perspektywa dwóch kierunków studiów na raz i tyrania siedem dni w tygodniu mnie przeraża.
Ale już się zdecydowałam i będę pedagogiem muzycznym. Już nawet chodzę na pianino i lekcje śpiewu.
Nienawidzę śpiewac publicznie, ale muszę :P
Chociaż pani pochwaliła mnie dzisiaj, że mam przepiękny głos i jakby nie choroba, mogłabym pomarzyc o śpiewaniu.
( Żebym ja miała takie marzenie, nie lubie śpiewac!) :P

Dorothea

Piękne plany! Gdyby w moim mieście był ktoś, kto chciałby kształcić młodzież pod tym kątem, byłabym szczęśliwa. Ale nie ma. To znaczy coś tam jest, ale tylko dla wybranych. A grupka nastolatków z ambicjami, która chce razem zrobić coś dla Sztuki, nie ma możliwości się rozwinąć i jest totalnie olewana.

Przeprowadzamy się do Mielca! :P

Leleth

Nienawidzę mieć doła. Boże, jak strasznie nienawidzę. Zapomniałam już, jak baaaaaaaardzo.

LadyMakbet

Aś

Eh...a ja sama nie wiem co chcę robić w życiu. W związku z tym, że na aktorkę się nie nadaję bo talentu nie mam za grosz, śpiewać też nie potrafię, musiałam sobie znaleźć coś innego. No i znalazłam dietetykę. Niby studiuję na tym kierunku, na którym chciałam, ale... właśnie? Co potem? Praca w szpitalu

? Bo nie ma co się oszukiwać, otworzenie własnego gabinetu wcale nie jest łatwe
Sama nawet nie wiem czy skończę te studia, bo jakoś nie widzę motywacji, tym bardziej, że muszę się uczyć rzeczy, które nie koniecznie mi się w przyszłości przydadzą (wiem, wiem, wszędzie tak jest).
Czasami mnie nachodzą myśli, żeby to wszystko rzucić i jechać do Krakowa ale zdaję sobie doskonale z tego sprawę, że to jest bez sensu, bo niby z czego miałabym żyć? Pracy nie znajdę, a studia skończyć muszę. Do tego perspektywa spędzenia tu jeszcze 3 lat jakoś nie wpływa korzystnie na moje samopoczucie...